1.
(
Lcc (-adu),
SP (sin trad.),
H).
Figurar, representar, formar la figura de una cosa.
"Se figurer, s'imaginer, se représenter"
H.
Zergatik, bada, egun iakin bat horren figuratzeko asignatzen da?
Lç
Ins
D, 5r.
Hala da figura, non figuratzen denaren egia ere harekin batean baita.
Ib. F, 2v.
Desertuan zu zintuen / Moisek figuratu.
EZ Noel 102.
Elias profetak ene egia eder haur bere denboran figuratu zian eta representatu.
Tt Onsa 104.
Bañan bethi zu zintuzten / Hostia hek figuratzen, / nola iguzki argia / itzalak baitu markatzen.
Gç 66.
Anhartian Jinkoak berritzen zütian bere hitzemaitiak eta ere figüratzen edo üdüriazten zütian.
Ip Hil 8.
(Aux. intrans.).
Presentarse (adoptando una forma).
Joseph, Jakoben semeak, inzue améts misterioso bát, zeintan figuratu baizitzaizkio bere aita ta ama iruzkia ta ilárgia bekála.
LE Matr5 301.
2.
(Con aux. intrans. bipersonal).
Parecerle, ocurrírsele.
Bere oia [...] errejistraitia gaitzkinaren billa, eta an begitandu eta figuraitan iaten gauzak apartau eta bidakurtzetan erretia.
msOñ2 82r.