1.
(G-to ap. A
).
Quema; incendio.
Esakun au, Arantzazuko erreketaren ondorenean [...] idatzia dezu.
SMitx Aranz 159n.
Poxpolo bat botatzea naikoa da [...] erreketa sortzeko.
Munita 137.
Sekulan ez genduan etxe berririk egingo lengoa erre ez balitz [...]. Eskerrak erreketai!
EgutAr 4-3-1962 (ap. DRA
).
Ke-mordo beltzak zerura eraikiaz [...] aizeak puztuz erreketa areagotzen duenean.
Ibiñ
Virgil
88.
Karobi-erreketak asten ziranean.
Ataño
TxanKan
59.
Da egiten zituan / erreketa aundik, / egur igarrak piztuz / tximistarengandik.
Insausti 298.
Oroiterazten gaitu harako Mondragoeren erreketa ondoko madarikazio hartaz.
MEIG V 76.
En DFrec hay 9 ejs., meridionales.
2.
Quema, uso (de combustible).
Ikatz erreketa arautzera beartu gaituzte.
EAEg 3-1-1937, 714.
3.
Acción de fumar. "Ori da erreketa dabilkizuena! ¡vaya manera de fumar!" (G-azp, comunicación personal).
ERREKETAN.
Quemando.
Etxe-garbiketa bukatu zanean, bada, karobi-erreketan asi itun.
Ataño
TxanKan
59.