(SP, Dv),
nulakatu (S ap. Lrq
) .
(Usado en oraciones interrogativas indirectas o exclamativas).
"
Ikuzazu nolakatzen den, voyez ce qu'il devient"
SP.
v. nolakotu.
Begira zure gorphutza luphean, eta nolakatua gelditzen den.
Dv LEd 185 (v. tbn. 99).
Ebanjelioa ezagutua ez den lekhuetan, ezin erran diteke nolakatua den gizona.
Prop 1880b, 46.
Elhea ere bakhandu zitzaion, bi mathelak erori, begitarte guzia ez dakit nolakatu.
EGAlm 1897, 27.
Harrigarri da irakurtze tzarrek nolakatzen duten [...] jende batzuen burua.
HU Eskual
17-1-1908, 1.
Huna hitz laburrez nolakatuak diren oraiko anderexkila kaskoin batzu.
Zerb Artho 205.
Nolakatzen den gizona tzarkeria nausitzen zaiolarik!
Othoizlari 1968, 45.
Hauxe erran nahi du [...]: argi bezainbat ilun ikusi duela [...] eta horrek nolakatzen dion bihotza.
Larre ( in
Xa Odol 15
).