(
V-m-gip ap. A
; Dv,
Bera).
"Prudent, réservé"
Dv.
"Prudente"
A.
"Circunspecto y pundonoroso y que en todo procede con madurez; curioso"
Bera.
Cf. Deen I 498: "Beirakordig, mig reikar, ich taumle, vacilo, titubeo", aunque el ed. , equivocadamente, lo relaciona con bera-kor, 'propenso a bajar'.
Irakasle azlea edo ezlea, ba, zurra, arduratsua, bioztuna, oituretan akatz-gabea, adimen jakintsuduna, zintzua ta argia, begirakor ta otzana.
JBDei 1919, 262.
"
Beirakorra (L), avare, chiche, qui est regardant. Syn. zikhoitza
"
H.