1.
(SP, H, A (que citan a Ax)).
Provocador.
"Qui presse, qui sollicite"
H.
Pouvreau traduce el ej. de Axular "hâtif, pressant, qui fait à l'étourdi" y Azkue "voluble".
Eztiazozula beha emazte arin, airatu, leihariari.
Ax 392 (V 256).
2.
(Lar),
leiatari
(Lar H),
leilari.
"Emulador"
, "contendor" Lar.
"Opositor a cátedra, &c., jakindezko leiaria
"
Ib.
Irakasle izateko izendatua dagon adiñekoak izan bearko dira leiariak.
"Los aspirantes"
.
EAEg
22-11-1936, 363.
Irakasletzaren bat leia egin arren utsik geratuko balitz --leilaririk azaldu ez dalako--.
Ib. 22-11-1936, 363.
3.
"Envieux"
Dv.
4.
Insistente.
Erle zuri ta leiari batek / ikutu zidan barrena.
EA OlBe 86.