1.
(Lar),
hekienganatu (Dv).
"Adherirse a aquellos, aenganatu, aienganatu
"
Lar.
"Apuntarlos a ellos, aen-, aienganatu
"
Ib.
"
Hekienganatu, aller à eux, se réunir à eux"
Dv.
Gizon gazte Konketuko ezkondu berri batek onhetsi zuen bere emaztearekin hekienganatzea.
Prop 1896, 157.
Aiengana dira beren erratzekin.
Or Eus 53.
Luzaro bage aiengana da / atzeko biko laguna.
Ib. 328.
Yesus oartu zan, arraunketan nola nekatzen ziran, eta laugarren gau-aldian-edo aiengana zan, itsaso gañean ibilki.
Ir YKBiz 213.
Bazterretan iakinkizun dan guzia bazekiten, eta aienganatzen ziranak oro ta aien pentzutan zeudenak berak bezain iakitun egiteko bidea bazezaguten.
Zait Plat 114.
2.
ebenganatu.
Hacerse (ellos) con. v. berenganatu.
Bestena ebenganatzen / ziraden asiyak.
Yanzi 147.