1.
(Urt, Dv→A),
muzikatzaile (SP),
muzikatzale (Volt 96)
"Cavilator, [...] musikatzáillea, enganalaria" Urt IV 327. "Arrisor, [...] trufatzaillea, musikatzaillea" Ib. II 358. "Railleur, moqueur" Dv.
2.
Melómano, aficionado a la música.
v. musikazale.
Hain gazte izaki, musikatzailea zen.
Mde HaurB 27.