1.
birrista.
(Onomat. de un movimiento repentino y rápido).
v.
brist.
Hemen erranen dut, gabaz batzuetan ikhusten ditugun izar iduri batzu, birrista zeru alde batetik bertzera juaiten.
EskLAlm 1894, 3.
(ap. DRA)
2.
(Onomat. de brillo).
Bere nausitasunaren ikurkija an dauko lurrian sartuta, arrabete ta erdiko aizto zorrotza, birrist argi egiten dauna.
Kk Ab I 93.
Bere soñekuak ziran abarketa zarrak, [...], eta aurre-aldian narruzko amantal me-me ta birrist argi egitebana.
Kk Ab II 14.