1.
(V-ger, BN ap. A
),
errozu (G-goi ap. A
).
"Robusto, desarrollado"
A.
v. errutsu.
Ori dek errotsu izatea! Ire indarra nai nikek soro basterrean!
Ag EEs
1917, 203.
Gorputz me ta errotsuak iñarikari txarrak dira.
Anab EEs
1920, 68.
Ainbat zaldi-arin errotsu.
Otx 119.
Alostorreko tantai errotsuak billutsik jarri dittu.
Etxde AlosT 40.
Griñarik errotsuenak.
Etxde JJ 89.
Ezta sekulan gaur baizen garbi ta errotsu idatzi.
Onaind MEOE 619.
Izar diztikor lez agiri yakuz mundu guztian aren usategi liraiñak, otoitz-etxe errotsuak.
Onaind STeresa 34.
2.
(V-arr-och-ger-gip ap. A; Dv),
errozu
(Sal ap. A). "Lo que está provisto de raíces" A.
Nikanor-en barruan eta buruan laburkiro ta errotsu jarri nai ditu ustari indartusok, lur barri samurrean landara susterrak oi diran antzera.
Erkiag BatB 128.