1.
(B, BN-baig, R ap. A
; VocBN, Dv). Mendigo.v. eskelari. Atondoko eskari gaxuaren antsiak erdibitzen dit biotza. BvAsL 38.
sense-2
2.Demandador, que pide.(Sólo se documenta como complemento predicativo). Biotza daukat beti eskari, / Arren, gogoa artzeko / Illunpetako Euzkotarrai / argi izar bat jartzeko. Bertsol 1932, 301. Orra ixil-mintzoz zer dioten eskari. LdiUO 22.
Erruperta Praiskuren alde otoitz beroan geratu zan, joanaldi on eta arin bat egikean eskari. BilbaoIpuiB 95.