arrebeztitu.
Vestir(se), revestir(se).
Ezen tabernakle hunetan garenok, kargaturik suspirioz gaude, zeren desir baitugu ez billuzi izatera, baina arrebeztitu izatera, iretsi dadinzát mortal dena bizitzeaz.
"Revêtus"
.
Lç 2 Cor 5, 4.
Ohartu zen gizon bati, zoin ez baitzen arrabeztitia eztei arropaz.
"Non vestitum veste nuptiali"
.
SalabBN Mt 22, 11 (TB beztitu, Dv jauntzi, Ur jantzi).