1.
(V-ple-arr-arrig-oroz),
kukumarro (V-gip)
Ref.:
A (kokomarro, kukumarro); Iz ArOñ, UrrAnz y Elexp Berg (kukumarro); Gte Erd 219. v. 1 koko .
Máscara, disfraz; persona disfrazada, personaje de Carnaval.
"Máscara, disfrazado"
A.
"
Gabardina zar orrekin kukumarrua emoten dok
"
Elexp Berg.
"
Kokomarroz jantzita (V-arr), kokomarroak datoz (V-arr)"
Gte Erd 219.
Txaiderik-txaide kokomarroz jantzitta, gure baserritarrai ixeka ebiltzan eta erderaz parra-parra erabillen mutil ta neskatilla arek.
Euzk 1930, 376.
2.
Insecto.
Udako solo-kokomarroen abesti gogaikarririk be ezta entzuten.
Euzk 1929, 9.
"
Kükümarro (Sc), escarabajo"
A.
Pettan da gizon ttipi ttipi bat, ez kukumarroa baino gorago eta gainerat ttuntturra.
Othoizlari 51, 1968, 39.
"
Kükümarro, cigale"
Lrq.
3.
kokomarru
(V-gip ap. Etxba Eib; A Apend). "Ente de fantasía con que se asusta a los niños" Etxba Eib.
4.
Tonto, lerdo.
Ikusiarte, kokomarro, ta inoz ikusten ez bagara obeto baño obeto.
EEs 1924, 158.
5.
"
Kuku-marrua, el espantapájaros"
Iz
ArOñ
.
KOKOMARRO JANTZI.
a)
Disfrazarse.
Orra kokomarro jantzita nire erriko mutiko koskorrok. Kk Ab I 56.
b)
Disfraz de carnaval. "Jente asko zebillen kukumarro jantzixan" Elep Berg.