I .
(Adj.).
komiku,
Cómico.
Egoaldeko ingleskumeok irmotasuna eta ajolakaberia alkar nahasirik, komiku xamar deritzaizkit.
Etxde Itxas 80.
Azkenean be, lortu eben, kaltza motzak jantzi ta eskularru andiak eskuan sartuta, ring-ean ikustea. Arerioa be alagalakoa billatu eutsoen: komikoa.
Etxabu Kontu 175.
En DFrec hay 2 ejs. de komiko.
II .
(Sust.).
1.
Cómico, actor de comedia.
Neska artian ta mutil artian erdi-komiko eginda olgeetan.
fB Olg 171.
En DFrec hay 4 ejs. de komiko.
2.
Película cómica.
Berandu heldu ziran komikea ikusteko, baña pelikula nagusia hasi gabe.
Osk Kurl 215.
Komikekin leher egiten genuan farraz.
Ib. 216.