1.
besatraka.
Abrazando.
v. besarka.
[Maria Saindua] jautsi ziotenean [Jesus gurutzetik], lotu zen besatraka dilindan zagon buru hil eta funditu harri.
Jnn SBi 46.
Bi sainduak lotu ziren elkharri besatraka, batek bertzea deitzen zuelarik bere izenaz.
Ib. 116.
Othoizten nau, zangoak besatraka hartzen darozkidalarik, barkha diozodala bere zorra.
Prop 1903, 68.
2.
besotaraka,
besotraka.
A brazadas. v. besagainka
(2).
Eskuz athera olho, iraka, ilharka eta zalge guziak, eta besotraka kanporat aurthiki.
EskLAlm 1849, 17.
Besotaraka nola nahi emanka, ez erabiltzekotz dirua.
EOnAlm 1927, 27.
(ap. DRA)
Eta orai, alimale gaixoak, --koka-ahala koka, karro handi batzuetara borthitz borthitza besotaraka arthikiak, bi burdina lodiren artean buruak iraganak-- begi handi eta zozo batzuekin guzieri beha.
Barb Piar I 177.
Eta ez da baitezpada gaizki hartu behar orduko ereilea besotraka eta kasik besogainka ari bazen ereiten, ordu arte larre ziren toki hetan.
"S'il semait à brassée"
.
Ardoy SFran 319s.
3.
besataka
(R-uzt ap. A). "Luchar a derribarse" A (donde se trata de una expr. adverbial, no de un verbo).