(
V, G-azp-goi, AN-gip),
katukume (
AN-ulz),
katu-kuma,
katakuma (
V-gip),
gattume (
R),
gatume (
Sal, R),
gatu-hume (
gatuume Sal),
gatakume (
AN-erro),
gattogume (
Deen I 320),
gatukume (
-th- Dv)
Ref.:
A; Inza EEs 1915, 211; Iz Ulz (katukume), R 290, ArOñ; Etxba Eib; EAEL 87; Elexp Berg (katakuma); Gte Erd 17; ZarHizt (gatuume
.
Cría de gato.
"
Katakume txatxarra izan arren, txakur aundixari atzera erain zetsan
"
Etxba Eib.
"
Bost katakuma eittu zuen katuak
"
Elexp Berg.
Cf. VocNav s.v. gatocume (Salazar).
Eliza-aurrean globo bat eta dingilizka iru edo lau katakuma.
A BGuzur 143.
Komediantien katu-kumak legez.
A Txirrist 136.
Katakumien tajuko ume jolas [errugabekoak]
.
Ag G 139.
Katakume batzuek ondarrian miauka.
EEs 1915, 62.
Iru gudamutil, katakumak baño olgetarijago ta zoruago.
Kk Ab II 146.
Aldamenian txalapartaka / bi katakume jostari.
MendaroTx 97.
Katakume jostariaren antzera.
TAg Uzt 262.
Amak gatu-humeak oro hil ditu.
Mde Pr 67.
Txakurrak txakur-kumeak dakarzki, katuak katakumeak.
MAtx Gazt 15.
Katakumeak baiño jolasgure ta zarata-gogo geiago dute.
NEtx LBB 81.
Katakumeak uretan, amaren batek sortuko zitun ba egaletan.
(V-m).
EZBB
II 34.
.
.
v. tbn.
EEs 1915, 211 (gatakume).
"
Katakumia bezela ibili, haruntz eta honuntz ibili; oraintxe toki eta familia batera, gero beste batera joanaz ibili; batetik bestera etengabe higitu edo higituarazi"
ZestErret
.
KATTAKUME
(Forma con palat. expresiva).
Kattalin, pottolin, kattuk urdaia jan din, kattakumik olata, iretzat ain (aien) ordata.
(AN-larr).
Inza Eusk
1927, 153.