(L-sar, BN-lab ap. AtSac
49
),
bidalari.
Viajero.
v. bidari
.
Basalurrez bidalari / kê urdiña ba-dut nabari, / ai nire poza! uraxe baita / gizalur-ezagungarri.
Ldi UO 16.
Isil ibilli zaigu gure bidelari; / ez da ain ixil ibiltzen airean egazti.
Or Eus 130.
Arren enetxoek, arrotz eta bidelari zeratenez, aldegizute animaren aurka gudan ari dan aragi-irritsetik.
(1 Petr 2, 11).
Or MB 451s (IBk bidelari; Lç bideazko, He bideante, TB piaiant, Dv bideant, Ol bidazti
).
Arkitu zuten bada gure bidelaria, ta begitarte gozoa egiñik esan zioten beren gogoa, erriraño ta etxeraño laguntzeko.
Manzi GPatroi 128.