(Lar),
deskoloratu (Urt V 379),
deskoloritu.
"Descolorar"
Lar.
Jesus, Gillen, zein deskoloriturik eldu zaren.
(Valdorba, 1594).
ReinEusk
94.
Bigarren eriotzak gorputz ill batean egiten duen gauza da deskoloretu, itxura kendu ta otza, itsusia ta nazkagarria utzi.
Cb Eg I 176.
Ez konsideratu beltxarana naizela, zeren eguzkiak deskoloretu ninduen.
"Decoloravit"
.
CantCS
(G) 1, 5 (V y V-m deskoloretu; Dv histu, Echn kolorea galdu
).