1 marro.
Tr. Documentado en textos septentrionales de los ss. XIX y XX. La única forma atestiguada en la literatura es marro .
1.
(
AN, L-ain, B, BN-ciz-mix-baig-lab, S; Lecl, Arch VocGr, VocBN , Gèze, Dv (BN), H (L, BN, S)),
barro (
Sal, R)
Ref.:
A (barro, marro);
Lrq;
Satr VocP (ardi);
Izeta BHizt2
.
Morueco. "Morueco, carnero no castrado" A. "Marro, morueco en Navarra" Garate Cont BAP 1957, 51. "Marro au eztugu saltzeko" Izeta BHizt2. Cf. VocNav s.v. marro.
Borda hartan zituen arthatzen artzainak [...] ardiak bere marroekin.
Elsb LehE 1s.
Errege dugu jarria, / marro bulunba larria.
Lander ( in
Onaind MEOE 1094
).
Balakike gero / [...] nola har bere gain / ardi, marro, bildots.
Ox 91.
Ardien erditik atheratzen da marro bat ederra.
Barb Sup 94 (v. tbn. Leg 148).
Artaldearen aitzinean marroek eta zikiroek bere bulunba ozenekin inarrosten dute herria.
Zub 97.
Jin zen jauzika ahari mutur beltz bat [...]. --Zer duk, marro? Hola burtxoratu haiza?
Larz ( in
Zerb Azk 40
).
Baigurako menditik bada faltatua marro bat.
Herr 26-7-1956, 3.
Bildots gehienak salduak ditiagu... Ardiak motz, marroak eman, karnizeroari azken saltzeak egin.
Larz Iru 74.
(Empleado como sobrenombre).
Elgarreki mila ziren / eta eramaitera utzi dute Marroa, / Marro, ene ahari gaizoa! / Jarraikiten zaitadan.
"Robin mouton"
.
Arch Fab 137.
2.
"(L, BN), homme têtu, entêté"
Lh.
3.
"(L, BN), bourru, violent"
Lh.
4.
(Usado como insulto).
Partida bat errebotean eginik etxerat zoazin hamarbat haur. Etxolaren parrean gelditurik oihuka hasi ziren: --Kuku hadi, marro zaharra.
Zerb Ipuinak 519.
MARRO-ADAR.
Cuerno de carnero (usado como trompa o bocina).
Marro adarrak hotsegitean, mendirat iganen dira.
Bibl Ex 19, 13 (Urt adartronpeta, Ur tronpeta, Dv, BiblE turuta, Ol, Ker adarrots
).