aundinaikeria.
Soberbia; vanidad; ambición.
v. handinahitasun, handikeria.
Gizonaren biotzetik ateratzen dira [...], bekaizgoak, biraoak, aundinaikeria, zorokeria.
Ir YKBiz 227s.
Apostoluen aundinaikeria. Apalnaitasuna.
Ib. 252 (tít.).
Napoleon, iñoiz Europa guziko edo geieneko nagusi arroa, mugatu eziñeko aundinaikeriak eraginda, amilperik sakonenaren ertzeraño labaindu zen.
Etxde JJ 179.
Euskalduntasuna aldarrikatzen du [Iparragirrek], euskalduntasun sutsua, baiñan norkeri ta aundinaikeri gabea.
Etxde 16 Seme 82.
Gizonaren aundinaikeriak, Adanen semeak, besteak bezelakoak ez izan naiak, zenbat buruauste sortu digun!
EgutAr 26-5-1960 (ap. DRA
).
Egitazko mendizale danak errez azpiratzen ditu munduak gizakiari erakartzen dizkion aundinaikeriak.
AZink 149.