1.
(
Urt II 411),
ezar-erazi,
ezarri-erazi,
ezerrierazi.
Hacer poner, hacer colocar; hacer establecer.
Prisondegian ezerrierazi zazu.
Volt 230.
Jaun apezküpiaren ordenanzen arau [...] ororen eskola bat ezar eraziren die ahalik sarriena.
Bp I 23.
Herodesek ezen, harrarazirik Joanes, estekarazi zuen eta ezarrarazi presondegian.
He Mt 14, 3.
Saindua bera ere estekarazi zuen burdinazko ohe baten gainean, eta gero ezarrarazi su harren erdian.
Jnn SBi 151.
Ezarrarazi zuen san Bizenteren gorputza oihan edo larre baten erdian.
Ib. 153.
Framazonek Frantzian ezar arazi dituzten [eskolak]
.
Elsb Fram 164.
Bere gizona hatzemaiten du eta preso ezarrarazten.
DRA.
(sin ref.)
[Gobernamenduak] ezar-araz orori nolazpeitka doakoten jauntzi bat.
Zerb Metsiko 345.
Itz-neurtubok ezarriazo zittuzan.
Otx 93.
Ezarri-erazi bezate guda-txartelaren atzeko-aldean lanean non jarduten diran.
"Hacer constar"
.
EAEg
13-4-1937, 1491.
Lengo atalean adierazi diran zigortzeak ezarri eraztea.
"Aplicar."
EAEg 6-11-1936, 229.
2.
ezar-erazi.
Poner.
Bere huntarzün ororen gañetik ezar eraziren diala.
Mst I 19, 7 (Ch ezarriko, Ip ezariren).
Ene gaizki ezar erazteko.
'Pour me dénigrer'
.
Xarlem
729.
3.
ezarriazo.
Hacer sentarse.
Eta lege-gixonak berari Jaungoikoak emon, erantzunde, maien aurrez-aur ezarriazo ta dirautso.
Akes
Ipiñ
34.