I .
(Adv.).
1.
gorasko.
Algo arriba, bastante arriba.
Hegia dago gorasko.
Gy 42.
Guri esker baitire / jarriak goraxko!
Zby RIEV
1908, 761.
Iruzkia oraino gorasko zelarik.
Prop 1895, 80.
Zaiak estekaturik goraxko gerrian.
Ox 163.
Lurretik gorasko, bi athe.
JE Ber 53.
2.
(Ir, etc.)
algo, bastante arriba.
Mende bederatzian [Bizkaia] higan zen gorasko.
Hb Esk 83.
3.
En voz algo alta.
Piarres norbaitekin gorasko mintzo zela.
Elzb PAd 66.
Bertzeak ere ihardesten dio, kolerarik gabe, bainan oraino gorasko.
Jnn Bihotz 193.
Goraxko mintzatu othe zen?
Barb Sup 34.
II .
(Adj.).
Algo elevado.
Hertsatzen duten mendi-pareta goraskoak ez ditu leun.
JE Ber 12.
Itsasoari arras hurbil, bainan itsasotik lur-hegi gorasko batek maldatua, agertzen zaiku haran bat ezin pollitagoa.
Ib. 76.