(
Dv,
H;
os- Lar,
Añ (G),
H).
Que tiene hojas.
"Frondoso"
Lar, Añ.
Ikhusirik fikotze hostodun bat, ethor zedin eia deus hartan eriden zezakenez.
Lç Mc 11, 13 (He, TB (h)ostoak zituena, Dv hostoekin, Ol, Ker orritsu, Leon hostatu, Or, BiblE hostotan zego(e)n).
Arbol ostodun ederrez egiñikako paseo itzaldun leun bat.
Mb IArg I 376.
Adar ostodunakin bide-ertzak apaintzen zituzten.
Lard 429.
Iharrarazi dudala zuhaitz hostoduna.
"Viride"
.
Dv Ez 17, 24 (Ol mardul, Ker, BiblE (h)eze).
Begira zegoen [...] leihotik kanpoan agiri ziren parkeko zuhaitz hostodunei.
Mde HaurB 81.
Len esan degu mendi-zugaitzak bi eratakoak dirala: ostodunak eta erretxindunak. Munita 35. Toki leorretarako berez piñua obea dala ostoduna baño. Ib. 74. Zuaitz ostodunak ere, ostua erortzen etzaiotenak ere, [...] piñuak baño zerbait ur geiago bear dute. Ib. 74.