1.
(Lar, H) . (Adj.).Ofensivo, insultante. Itxitegi iraingarri onetan sartu zituzten. Izt C 394. Berba iraingarriak esatea. Itz Azald 88. Ez zaio noski iraingarri irudituko inori, berriz ere badiot [...]. MEIG VI 78. En DFrec hay 4 ejs. v. tbn. Jauregui 235. A BGuzur 149. Ag Ezale 1897, 75b. Mde HaurB 48.
sense-2
2.(Sust.).Injuria. Burla eta barreakaz, iraingarriakaz, birao eta madarikazinoakaz. ItzAzald 101.
azpisarrera-1
IRAINGARRIZKO(Adnom.). Insultante. Iraiñgarrizko lotsa andi onen bidez atsekabeturik. IztC 260.