1.
(V-ger-ple-arr-oroz ap. A; Dgs-Lar 12),
garrasta. "Arbol bravío, de mediana edad"A.
Garrazta baxen andija zen bere gorputza. BAizkIpuin 6 (ap. DRA).
Baso barruan dago bere etxea, iru areitz-garrasten azpian. EEs 1924, 207.
Garrazta baten ondoan, inoiz inausi bagako zugatz andi baten ondoan. AEY II 324. Aretx garrasta edo tantai-mando itzelez basoak beterik. AkesIpiñ 8.
Tantai edo garrastak bakarrik geratuten zireala gatx ori barik. Ib. 25 (34 garrazta).
azpiadiera-1.1
"Mayo, el árbol que ponen los mozos: (c.) maiatz aretxa; (V) garrastea
"Añ.
sense-2
2."(V-ple), punta de arbusto, que a falta de hoja, se da de alimento al ganado"A.