1.
mazkara.
Máscara.
Konbenienziaren maskararekin eta libertatearekin ez du agertzen eta estalzen du iduri itsusi bat.
FamInst 934.
Orain baina gabilzaz / maskaraz erdiak.
Azc PB 199.
Euskalduna gorputza, / Prantzesa arimea, / au da len esan dodan / geure mazkarea.
Ib. 203 (
in Ur PoBasc 226 maskaria
).
Maskararikan ez daula biar / zuk lango arpeia daukonak.
BEnb NereA 33.
Dendetan kartoizko maskarak saltzen ziran.
Etxabu Kontu 96.
[Kirofanoan] maskara bat jarri zidaten, aoa eta sudurra tapatzen zituala.
JAzpiroz 177.
Disimulatzen dira / gamelu oiekin, / errudunak tapatuz / maskara batekin.
Ayesta 167.
En DFrec hay 2 ejs.
2.
Enmascarado, persona disfrazada; personaje disfrazado.
Eskerrak maskara Brakamanen lengusua zala.
Iraola 118.
Etorri aurten Lesakara [...] / iñauteriyetako bestak / alai pasatzera; / emengo mairu ta maskara, / jostaketa ona nola ez para?
Yanzi 66.
3.
(V-ger),
mazkara
(V-ger-m ap. A).
"Atrevido, desvergonzado, cínico"
A.
"
Maskarie. Maskari-ori!, desvergonzado, descarado"
Ort Voc.
"
Maskarien arpidxe oki, ser desvergonzado"
Ib.
Zeuk eztakixu edaten ela? Nongue da maskarien arpidun ori!
Ort Oroig 127.
Maskarien arpidxe be eztako arek txikidxe!
Ib. 95.
Azalez zakarra, gordiña ta mazkara da [Rabelais], mamiz besterik da, ordea.
Zait EG
1954 (5-8), 92.
4.
mazkara
(Sal ap. A). "Ganado vacuno de hocico negro" A. En Garral EEs 1918, 122 aparece Maxkara como nombre propio de una vaca. v. maskaro.