Etim. De urde + suf. -(a)nda (cf. ollanda, etc.).
1.
(BN-mix ap. A
),
urdanta.
Mujer de mala vida (usado tbn. como insulto).
"Zorra, mujer mala, de vida airada"
A.
v. urdanga.
Urdanda! Urdanda zikiña!
Mde Pr 151.
Isil hadi, urdanda, isil hadi!
Ib. 151.
Engrazi urdanta orrek leporaño egin natxeok.
Etxde JJ 148.
Bai bera eta bere urdanta / bear ditugu kondena!
Ib. 174.
Orlakorik egin emagaldu likits, ustel, urdanta orrek?
Ib. 123.
2.
"(S), comadreja"
A.