1.
(G ap. A
; H).
Por circunloquios.
"Au fig., parler sans suite, à bâton rompu, à mots couvertes"
H.
"Por ambajes, por circunloquios"
A.
Ambos lexicógrafos citan a Iztueta.
Zirriki marraka asi zan bere barrunpe lizunean zeukan matxura gordea agertaratzen.
Izt C 404.
2.
"À traits brisés, en parlant d'écriture. Zirri-marra, zirriki-marraka eskribatzea, écriture à traits brisés, en lignes brisés"
H.
3.
(V, G, AN ap. A
),
zirrika-mirrika.
"(Hacer una cosa) a la ligera"
A.
Zelan esango dira euskeraz (baiña euskera garbijan, ez or zirrika mirrika asmaten dituzuezan berba orrekaz) erderazko onek?
A Ezale
1897, 203a.