(
Dv),
ezibage (
Añ),
ezibaga,
ezige (
Lar,
H (V)),
hezgabe (
A, que cita a Dv (pero no lo encontramos)).
Indómito, bravío, rebelde; no educado.
"Bravío"
, "bravo, en los animales" Lar.
Idisko mardo, baña alper ta ezi gabea.
VMg 85.
Ez da izan, zion Ciceronek, [...] jende añ basati ta ezigaberik, non eta ezagutu ez duan bai dala Jainkoa.
AA II 20.
Izango dira batzuek edo batzuek aiñ ezibageak eta adiurre gaiztokoak animari dagozkan gauzetan, non sinistuko ez duen dotrinetan esaten dana.
AA III 442.
Prenubari bere obeidu gura ez eutsan zaldi ezi bage batek eroian gainian mutilla abijada baten.
fB Ic II 257.
Gizon pekatuz betia, aragi ezi bagaz ingiraturik daguana.
Astar II 248.
Ah, aragi uzu ezibagia!
Ur MarIl 20.
Gizon ezigabe ta basatien izkera.
PMuj Y
1934, 163.
Il-bildur onek mendera ditu / ni lako ezigabeak.
Or Eus 122.
Belarri ezi-bageek ez omen dute aditzen alakorik.
Zait Plat 72.
Ez naiz ni zuek uste dozuen bezin ezigabia.
Etxba Ibilt 455.
Anartean, zekor ezigabeok, belarrez, sarats ostoz eta ur-belarrez ez ezik, zere eskuz erentzetan bildu gari-belarrez ere larratuko dituzu.
Ibiñ
Virgil
97.
Gure ira edo abere ondo ezigabe beti gerengan deguna.Cb Eg II 163.
HEZIGABEKO
(Dv; ezibako V; Añ (V); ezibareko V-gip). Ref.: A (ezibako); Etxba Eib (ezi); Elexp Berg (ezibako, ezi-bareko). Indómito, bravío. "Hezigabe, hezigabeko, qui n'est pas dompté" Dv. "Basotik jatxittako mutiko motz arek, ezi bako biorra zirudixan" Etxba Eib s.v. ezi. v. HEZI-GAIZTOKO (s.v. hezi).
Saltoka, txiko ezi bagako edo baso asto batzuk dirudijeela.
fB Olg 65.
Gurasuen desondrako ta esker txarreko seme ezi bagakuakin.
fB Ic 202s.
Zerk, zeure biotzeko ezibako zalekeriak baño geiago eragotzi ta nekatzen zaitu?
Pi Imit I 3, 3 (Ol iñauska).
Alako iagoleekin etzera gau-lapurren beldur izango artegietan, ezta otsoen eta ezigabeko Iberoen gibel-erasoen ere.
"Impacatos"
.
Ibiñ
Virgil
102.
Neskamian bularretan ebala esku bata eta bestia ezkutuan, ezi-bako aizkide barri bi balitzaz letz.
Etxba Ibilt 471.