1.
ijutika .
(Sust.).
Salto, brinco.
Alkarren artian egiten ditubeen salto, ijutika ta leenago esan nituban erokerijaak.
JJMg BasEsc 158.
Txapeldun [...] pelotan [...] añeketa ta ikotikan (carreras y saltos), aga-ikotikan (salto de pértiga)
.
Anab EEs
1919, 63.
Egiten zizkitzun sekulako ikotika arrigarriak.
Anab Poli 87.
2.
(V-ger ap. A
),
ijutika (V-m ap. A
),
ikoitika.
(Adv.).
"Brincando"
A.
"Abereak saltoka ibilteari i-iutika edo ijutika esaten dautse"
Ezale
1897, 132a.
Bildotsak legez mendiskak bere ikotika.
AB AmaE 126.
Bedartza luzian, mutiko-neskatoak ijutika.
Arriaga Lekob 6.
Mutikuak ikotika pozaren pozez.
Kk Ab I 62.
[Ura] amildegitik doa ikotika / geldi barik.
GMant Goi 92.
Ijutika urten eban Yulitxok bere kortatik.
EEs 1928, 15.
Ijuika ta ikoitika goguak biztuaz.
Enb 207.
Ijuika ta ikotika.
Ib. 164.
Ikotika ioan zan.
Or Aitork 41.
Soka-jokoan ikotika ziarduen.
Erkiag BatB 22.
IKOTIKA EGIN (V-gip ap. EAEL
313
).
Saltar.