1.
(H).
Radiante, resplandeciente.
"Qui rayonne"
H.
v. arraiotsu.
O iguzki adimendu guztien arraitsua, / Prudenziaz argi zazu arren ene burua.
EZ Man I 38.
O begi gorputz tristeen iguzki arraitsua! / Hitaz ere mintzatzeko nahi nikek donua.
Ib. 135.
Kristalaren baldea. / Zuzi arraitsua. / Lanpa airekoa.
EZ Man II 197.
Zeruek dute iaunarren / deklaratzen gloria [...] / Egun arraitsuak ere / orobat du egiten.
EZ
Eliç
372.
Urrezko szeptro, diadema / eta tronu arraitsuak.
Gç 160.
Zur eder, zur arraitsua / zur guziz preziatua, / Gorphutz haren ukiteko / Izan-zare hautatua.
CantIzp (ed. 1813) 77.
2.
(SP, Lar, VocCB, Dv, H, A).
Jovial, afable.
"Joyeux"
SP.
"Afable"
Lar.
"Afable, alegre, de ameno trato"
VocCB
.
"(He), porté à la gracieuseté, gracieux"
Dv.
"Gai, affable"
H.
"
Arraitsu (L, He), cortés, afable"
A (que lo toma seguramente de Dv).
Atarira ertetzen ziran etxekoandre maratzak eta aur jostariak, arraitsu (afable) agurtzen zittuzten Gipuzkoako aundikiak.
Etxde AlosT 15.
Izan zaitezte lengoak aitarekin: alaiak, arraitsuak eta jostakoiak.
Etxde JJ 217.