1.
(G ap. A
),
eultza (Gc ap. A, Lar, Añ, H),
eultzi,
elzo,
eultz (Dv).
Colmena.
"Ruche"
Dv.
v. erlauntz, kofoi.
Bildu behar dira erle-elzoak bezala.
SP Phil 339.
Billtzen den erle elzo batekiñ.
He Phil 341.
Erle eultz bat jakintsu baten begietan leize aundi bat dala, zeñean galtzen dan injeniorik aundiena.
ErleG 4.
Badakite negua etorriko dala eta orduan ezin irtengo dirala beren eultzetik.
It Dial 27 (Ur erlauntzetik, Dv kofoinetik, Ip khobañetik).
Eta, negu gogorra / etortzen danean, / jan ta lo antxen daude / deskansuz eultzean.
It Fab 168.
Udatzenean ustutzen diren erle-eultzeak.
Or Mi 5.
Ageri ere dire ordun andere garatuen artean, nexka-saldoak eultze gisa.
Ib. 41.
Baño... oar! beko eultzaren burrunba!
Loram 131.
Erregiñik gabeko eultzik ez; erregin bat baño geiago ere ez.
EZBB I 99.
Eultzaetan lan egiteko.
NekIr 68.
Obe zait eultzi-lana. Udaroan erle-mulkoak aberastu dun aberaskan eztia milizkatzea.
TAg Y
1933, 21.
Erleen eultza bezelaxe uan orduan sendiko bizitza.
Ataño
TxanKan
83.
Baita ere etxeko balkoietan erle-etxeak, eultza deitzen diotenak.
Ostolaiz 138.
2.
eultza
(AN-gip ap. A). "Cabezudo. Gizon eultza, hombre cabezudo" A.
EULTZE-ZULO.
"Eultza-xuloa, petite ouverture par où les abeilles entrent dans la ruche" H.