1.
nolerebait (G ap. A
; Lar, Dv (G)),
nola(b)erebait,
nulerebait (S ap. A
).
De alguna manera.
"(De alguna) suerte"
Lar.
"
Antzakatu diagun nulerebait, le hemos domado de algún modo (S)"
A (s.v. antzakatu).
AxN explica aldez (228) por nolarebait.
Tr. Al Norte sólo se documenta en Duhalde y Mirande (Pr 159), y en textos vizcaínos sólo en CrIc . En DFrec hay 2 ejs. de nolaerebait y 5 de nolarebait .
Presta dezaten nola-ere-bait beren anima.
Mb IArg I 191 (189 nolerebait).
Jaunaren miserikordia nolerebait argiago oietan agertzen da.
Cb Eg III 347.
Damu-urriki onek nolaerebait miñez ausitzen du bekatariaren biotza.
Ub 207.
Izan nolabere bait bere [Jangoikuaren] irudikua on izanaz ta mundu guztiari onegiñaz.
CrIc 11.
Da nola ere bait esatea Juduak Pilatosi esan ziena.
Mg CC 251.
Oiturak nolerebait beartzen du anima berriz eta berriz bekatu egitera.
AA III 499.
Erran ere baditeke ifernuko sua nolerebait adimenduaz dohatua dela.
Dh 165.
Aien eskuetatik nola ere bait aldeginda.
Lard 516.
Hura zerbait alaitzea nolerebait iritxi zuten.
Arr GB 100.
Lan txiki bat banian, or, auzoan, eta eguna igaro diat nolerebait.
Zab Gabon 26.
Nere odolkideak nolarebait leiarazi ta aietako batzu yaregiteko.
Ol Rom 11, 14 (Lç nolazpait).
Nola-ere-bait ihardetsi behar ziotela.
Mde Pr 138.
Guzion irakasle Hegel duzu, nolarebait.
Zait Plat 28.
Eztu beste ardurarik bere indarrak nolarebait erabiltzekoa baiño.
Ibiñ
Virgil
98.
Gudara deituak izan giñan artean, nolaerebait konpondu giñan.
AZink 62.
Hizkuntza nolarebait batua da, nahiz batasun hori herri batekoa izan.
MIH 218.
(MEIG IX 149 nolaerebait)
v. tbn.
Nolaerebait: Bv AsL 49.
2.
De cualquier manera (tbn. en sentido despectivo).
Blasfemi izugarria da hitzez, begiz edo nolerebait Jangoiko berari egiten zaion [...] bidegabenza.
Mb IArg I 261.
Eta goiz-meza nolarebait ekusita ezkutatuko dira zuloren batean.
AA II 49.
3.
nulaerebait
(S ap. A). "(Ir) vacilante" A.
NOLAREBAITEKO.
De algún tipo.
Itz egizu, ba, izketan nolarebaiteko atsegiña baduzu.
Zait Sof 34.