1.
(
G-goi, AN-larr-5vill-erro; Urt V 313)
Ref.:
JMB AEF 1926, 14; Arin AEF 1927, 15; JMB ib. 138; EAEL 123.
Hogar, fogón.
Zolaren erdi-erdian, lehengo su-tokian.
JE Ber 23.
Sutokia, orain arte eusko-baserri batzuetan ikusi izan dan bezela, prote baten eran lurrean sakondua izaten zan.
JMB ELG 45.
Eguberri aldean sutokian erre oi-dan enborra.
Ib. 81.
Lugar donde se hace una hoguera.
Mendian argi zirrintza, kanpo bat. Ohe, arma, su-toki, nahi bada belazko-etxol eta hola.
Larz Iru 78.
Horno de un altar.
Zeñak ipiñiko dituzu aldarearen sutokiaren azpian.
Ur Ex 27, 5 (Dv sutegi).
Lugar, terreno donde se enciende fuego.
Su-toki biurtu nai dan finga, mendiaren muga-kide ez izan arren, suan mendira errez eldu baleike, berdin joka bedi.
EAEg 6-3-1937, 1217.