1.
(BNc ap. A; Dv).
Arreglo, acuerdo, negociación.
"Voie ou moyen d'accommodement"
Dv.
"Modo de arreglo, arbitrio, industria para arreglar y hacer paces"
A.
Egiten zaigun kartagotarren aiurriaren antzezkian, auspenak ekarri zituzten erazleak berezten, guderasoen, antolabideen eta orrelako beste gauzen edesean.
Zink Crit 66.
Ezkutuko antolabide, laterri ixilpe [...] eta beste onelako iztagaien edesak ustegetasun geiegizkoz artu bear dira.
"Negociaciones ocultas"
.
Ib. 72.
2.
Modo de arreglar, de reparar.
"
Murru zahar honek eztu antolabiderik (BNc), esta vieja pared no tiene compostura"
A.
Etzituena [...] ostiak han berean ahantzi! Beti antolabide bat baita, igorri zuen urdoztar gazte lerden bat bizikletean.
Larre ArtzainE 27.
3.
Organización.
Eta menturaz egunen batean gizadi osoa antolabide zabalago batean sartua ikusiko dugu.
Vill Jaink 170.
Horrelako hitz bakoitzaren elementuek eta elementu horien antolabideek euskaran bertan dute oinarri.
MIH 86.