(-alle Lar),
amazale.
Amante, que ama.
"Amador"
, "amante" Lar.
v. maitatzaile.
Bere Lagun ta Kriaduak zori oneko amatzalle au illa bezala erorten ikusi zutenean, akzidente edo ustegabe onekin Mediku bati lasterka otsegin zioten.
Cb Eg III 330.
Da esatea, diru apur batzuei estimazio geiago ematen diezula Jesusen naia egiteari baño. Amatzalle ederrak egiaz!
Mg CC 233.
Berez dá guzis óna ta amáblea: bérze álde guzis óna guretáko ére, ta gúre amazále bakárra.
LE Ong 43r.
Gure Aita óna, gure amazále ta ón guzia, onestengaituéna obéki ezi geurók gú.
Ib. 65v.
San Juan Ebanjelista da Jesusek geiena amatutako Apostolua; baita Jesus beraren amatzallerik aundiena ere.
(c. 1800?).
FLV
1978, 535.