(Lar→H (V, G), Hb).
Desorden.
"Desconcierto, desorden"
, "destemplanza", "extravagancia" Lar.
v. desarau
(2).
Opa moldatsüari dago zorthü hona beha, ta desaraudia doa ihesi.
Egiat 244.
Genaskarriko eta desaraudez [menea] ekersitatzen duana.
EConst 36.
Noiz eta geiago beldurtzen duen desaraudeak, orduan ta geiago beakurtu edo errespetatuko du eukidatzeko señalaturik dagoen jabetasuna.
Izt D 154.
Federik eztaukan gizonarentzat [...] dana da berezko gauza, ta berezko gauza desaraude bat da.
Ag Serm 208.
Ainbeste kristau gaiztoen jakiñeztetik ta desaraudetatik.
Kortazar Serm 154.