1.
(
V-arr-oroz ap. A),
opetsi (
Zam Voc),
opetzi (
V-ple-arr-oroz ap. A; Añ (V), H (V, G)),
opaesi.
Ofrecer(se).
"
Bere buruba opetzi izan eban, il offrit sa personne, s'offrit lui-même"
H.
v. OPA IZAN (b).
Iretzat naztoana besteri ez opaetsi.
RS 470.
(opaesi en Ezale 1898, 351b, que recoge el mismo refrán)
Garialako Jangoikuari opetsi edo konsagraubak Batio Santubaren bitartez.
CrIc 46.
[Ofertorioak] adierazoten dau zelan Yesukristok gogo-gogorik bere burua eriotzara opetzi izan eban.
Añ
EL2
111 (
EL1 102 opa zan
).
Opetzi edo prometidu etsazan zorionak.
Astar II 108.
Segurako seme zintzo ta kirmenak (leialak) bere jaiot-erriko Elizari opaetsia da.
J.B. Ayerbe EEs
1912, 61.
[Agotak] Elizan, meza nagusi-bitartean, besteak bezala eztira yoaten opesteko, altare-aurrera.
A EY I 353.
Bai etzagunek eta bai errentadoreak bakearen alderako ta auzo guztien onerako gogoti opetsi ta parkatu eudiezan eskolagiñen eurek egiñiko bearrak.
Akes
Ipiñ
10.
"Prometer, [...] opa, promestu, opetzi
"
Izt 98v.
2.
opetsi,
opetzi. (Sust.).
"Ofrecimiento, opetzia
"
Izt 83r.
Jaungoiko baten dei guzti oneek, opetsi edo promesa oneek, alegin oneek, eztira asko izango bera artzeko gurarija gugan biztuteko.
Astar II 235.
Opetzijak asko ezpadira gure astuntasun eta sortasunari zirkinik erasoteko.
Ib. 88.
Jesukristo gure salbagille Jaungoikozkoak egiten deuskuzan agintsari ta opetziak.
Itz Berb II 15.