1.
(Lar, H),
neurrigarri .
(Adj.).
Medible, mensurable; finito, limitado.
"Aliquota, zati bat gauza guzia neurtu dezakeana [...]. Zati neurgarria. Lat., pars aliquota"
Lar.
[Jaungoikoa] da neurri guziak baño andiagoa, luzeagoa ta zabalagoa. Orrela ez izatera edo neurrigarria baliz, ez lizake gure Jaungoikoa Jainko.
Mb OtGai I 59.
Gutartean neurgarri egin zan eta Kaisari-i zerga biurtu zion.
"Numeratus est"
.
Or Aitork 105.
2.
(
Izt,
H) .
(Sust.).
"Regla"
Izt 104r.
"Mesure, ce qui sert à mesurer"
H.
Regla, norma.
Eleisiaren neurgarri edo kanon ta kongregazinoe sagradukuaren ordena.
fB Olg 172.
Jaungoikuaren lege edo neurgarri guztia enzerretan da amar mandamentubetan.
fB Ic I 17.
EZIN NEURGARRI,
EZIN NEURRIGARRI.
Inmenso, infinito, ilimitado.
Bere gloriagatik edo bere izate ta edertasun ezin-neurrigarriak erakustea gatik.
Ub 7.