1.
(SP (sin trad.), Urt I 192, Lar (-tzalle)),
gobernazale
Gobernador; gobernante (usos adj. y sust.). "Regitivo" Lar. v. eraentzaile.
Aphez gobernatzailleen, egia duk, bilkhua / deitzen dugula Eliza batzuetan saindua.
EZ Man I 31.
Atso zahar guzien gobernatzailetzat.
Iraultza 74.
Eta koruatzen zütüt / enperadore gehien, / lürraren gobernazale / eta Rumako ororen.
Xarlem 1403.
Gobernatzalle edo agintariari dagokala.
Gco I 437.
Sen Grat gure gobernazalia.
UskLiB 143.
Eraentzalleak edo gobernatzalleak ipiñi.
Lard 54.
Gordeaz osotoro / alegin fueroak / gure gobernatzalle / probintziakoak.
Afrika 34.
Gobernatu guztiek gobernatzaile guztien kontra.
MIH 217.
v. tbn. Arg DevB 233. Gobernazale: AstLas 14. CatS 61.
2.
gobernazale.
Timonel. v. gobernari
(3).
Barkák ere, [...] hara huna erabilten dirade [...] norat-ere gobernazalearen plazerak nahi baituke.
Lç Iac 3, 4 (v. tbn. Act 27, 11).
3.
Cuidador.
Erle gobernatzalleen gidariya edo erleak gobernatzeko modua.
ErleG 1 (tít.).