ziboka (A Apend).
Balanceándose, columpiándose.
Cf. zibo; v. zabuka.
Ixontzidiko oial zuriak uñetan zibuka.
"Meciéndose sobre las olas"
.
Arriaga Lekob 8.
[Abija] zugatzaren adar batetik dingillizka eskegitten dau, sorga (esparto)-arijagaz, axiak bultz-eragindda zibuba [sic, ¿por zibuka?] ibilli datten.
Altuna Euzk
1930, 470.
Neskato alaia mardultasunean, / arratseko aizez zibuka uledia.
TP Y
1933, 88.
Kardulatz bat aizeak ziboka, batean argitu, bestean itsutu (agertu ta ostendu) erabilela ikusirik .
(V)
"Movida por el viento"
.
A EY II 201.
Luzaroan ez du iraungo biotzeko nere ametsak zintzillik zibuka.
'En suspenso'
.
Zait Sof 48.
Trumoia itzali zen, tximistak ez zuen jotzen, odeiak ekuru zeuden zibuka.
Mde Pr 120.
Nola santu batzu, txorabio mistikoan zeudelarik, lurretik jasoak izan ziren. [...] Batzutan argazkiak hartu ahal izan dira, airean zeudela zibuka.
Ib. 334.
ZIBUKA-ZABUKA,
ZIBUZAUKA.
Balanceándose.
Ene adiskidea zibuka-zabuka zebilen, txapelako girgilak dindatuz.
Mde Pr 108.
Itsas-asarretuetan, olatu bitsdun ta bildur garrien artean ontziak zibuzauka.
S. Muniategi Agur
16-12-1972 (ap. DRA
).