1.
(Lcc).
Antojo.
Gurari txarrak, apetito gaistuak, inklinazinoe deungak, antoju inpamiak, ta beste onako gure gogoko gatx betiko bat edo sustraizko bat esan gura daben berbetia.
fB Ic II 249.
2.
"Repugnancia"
Iz
ArOñ
.
ANTOJU EMAN.
Molestar, causar fastido.
Zetako ditudaz onelako Jai eta Domekak? --Dino Isaiasen aotik--. Gorroto deutset, ezin ikusi ditudaz. Astunak dira niretzat. Antoxu emoten deuste.
"
Facta sunt mihi molesta, laboravi sustinens"
.
(Is 1, 14)
Astar II 204s (Dv lan izatu dut hekien jasaiten, Ol aspertu naute, Ker aspertuta nauke, Bibl eramanezineko [zaizkit]).
Espabere eje gosan egun gustian antoju emoiten.
JMB OC II 200 (ap. ELok
175
).
Causar repugnancia.
Erreka ertzean sastraka artean sugetzar bi ikusi genduzan alkarren artean gurutzaturik edo kiribildurik. Antoju itzela emon eustien...
Baraia 160.
ANTOJURA .
(Precedido de gen.).
Al antojo de.
Eutzitzen ote dien illuntzea azkero etxetik irteten euren antojura.
OA 155.