1.
aspertarazi,
asper erazo,
aspertu arazi,
aspertu erazi.
Cansar, fastidiar, aburrir.
Sansonek, gogaika eta aspererazo naiez, berriz ere esan zion [...] indar gabe geldituko zala.
Lard 145.
Baña orazioak geitzeagatik debozioa gutxitu bear ezta, orazio oek lasterka errezatuaz, edo ta familia nekatu eta aspertu eraziaz.
Arr May 8.
Ez ote dabiltza gutartean anziñakoen bizitza onragarri ta garbi orretatik gure mutil gazte ta neskatxak aspertarazitzeko naiakiñ, Ameriketarat edo beste urrutiko atzerrietarat bulkatzen dituztenak?
Lh EEs
1915, 245.
Pizti batzuek ala egin oi dute, berek atzeman duten aberea indurika nekarazi, aspertuarazi.
Anab Usauri 75.
Euskerari erderazko itz-putzak esateaz gain, besterik oiuztatzez ere bagaituzu euskaldunak zintzurrok larruturik, eta inguruko arrotz guziek asperrarazita.
Ldi IL 103s.
Azkenik, asperrarazi du gure Obispo yauna.
Ib. 168.
Eta beldur gara ez ote den hori biderik egokiena izango maiteen dutenak ere asper erazteko.
MEIG VIII 90.
2.
Vengar.
Ibili ere baitzen irainak asperrarazten, alargunen urgaizten.
(Quijote IX).
Or RIEV
1929, 6s (Ldi ib. 208 aspertu
).