1.
"
Aiphakizun, (chose) dont on peut parler"
Dv.
2.
Mención, referencia.
v. aipamen.
Joanak-joan esanda, geiagoko aipakizunik egin gabe ahaztutzat jotzen zuten [asarrea]
.
Etxde JJ 26.
Beraz, etxean iñork aipakizunik ez egiñarren eta berak galdetzen ez ausartuarren, zerbaitek esaten zien barruan aitaren jokabidea okerra zala.
Ib. 215.
Zer esan nai duzu? Galdetu zion Xalbatek lotsatu-xamar bere auziaren aipakizuna egingo ote zun bildurrez.
Ib. 252.