(
Sal, R ap. A
).
Manantial.
Ixaaken morroiek, aranean, atxurtuta, urgune bat idoro zuten.
Ol Gen 26, 19 (Urt ur bizi phutzu bat, Dv, Ur ur bizia, Ker, BiblE iturburu bat, Bibl ur bizi sorgia).
Ortik ere iritxi dezakegu gure euskera zar-berri au esapide jori-jorienaz gaitu dedin, bere ele-uberka zabalagotuz eta bere jatorrizko urgunea ugalduz.
Gazt MusIx 7.
(AN-egüés-erro-olza, B, Ae, Sal),
urgun (AN-ilzarb),
uruna (V-gip)
Ref.:
VocPir
104;
Bon-Ond 138y163;
A;
Iz
ArOñ
(urúna)
.
EI 166.
"Marécage"
VocPir y Bon-Ond 138.
"Charca"
Bon-Ond 163.
"Paraje acuoso. Belaiak duen urgune artan ezta iña baizik etortzen
"
A.
"
Urúna bat, terreno impregnado de agua"
Iz ArOñ. "Sitio en que se forma agua" Ib. nota.