flai-flai-flai .
(Onomat. del aleteo, de agitarse algo...).
Hego ephel batek xingola hek guziak, flai, flai, flai airean derabiltzala.
GH 1922, 188.
Xinaurriaren lagun, / urzoa, fla-fla-fla, / lasto piru batekin / han zen berehala.
Etcham 169.
Hiru-haitzen lepoan, Baionako ihiztari batek, [...] ikusi du urtzotegiaz gorago arrano alde bat fla-fla-fla hegaldaka.
Herr 3-11-1960, 1.
Patxik, pirri! parra! par! par! pun! fla fla fla, hustu zuan barne guztia irakaslearen mahi-pean.
Osk Kurl 200.
Zer duk Potto, zer tuk uliak? Nik ostroila hunekin khenduko dazkiat, fla-fla-fla.
Lander (ap. DRA).