1.
(Urt III 218),
gogorsko (Dv).
Dim. de gogor. Un poco duro.
Gogorxko zerbaitek yotzeko menean / zu kausi zaitezkenean.
Gy 92.
Ezagutuko duzu pasta egosia dela kasolari lotzen denian. Behar da izan gogorskua.
ECocin 38.
Txirritaren ateraldi zorrotzak, gogorxkoak diruditenak ere baztertu gabe.
MEIG III 98.
v. tbn.
Herr 27-9-1962, 1 (go[go]rxkua).
2.
Un poco sordo.
Bera bezala beharriz gogor edo bederen gogorsko den bati.
Zerb BiGo 302.