1.
(
Urt II 369),
kota (
G-goi; Urt I 399).
Gota (enfermedad).
"Ezueri ta ezuri ziran erreumaren eta gotaren izenak"
Or Eus 88n.
"Artritis o tumor en la rodilla [...]. Los pastores designan esta enfermedad con el nombre de kotea
"
Arin AEF 1955, 109.
Cf. gotoso.
Miraballesko jaunarenean / adarrak ematen dira gotarik eztuanean.
PasqTo
13s.
(v. tbn. 41)
Gorputzean kota, harri, ikhara, sukhar, finean ahal diratekeien eritasun guztiak.
Ax 589 (V 379).
Gotaren miñaz ezin ibilli zan.
Cb Just 42.
Gotarén oñazeén pasiónes zeukála gorpútza earturík.
LE Ong 66r (v. tbn. 67r).
Emendikan oi datoz [...] / gota, urdallekoa / eta beste miñak.
It Fab 173.
Deabru zarrak nauka, / ipurdian jota, / nere barrunen bada / arroba bi gota.
(Interpr?).
JanEd
I 107.
Gotaren oiñaze-kolpeak baretzeko ta lasaitzeko.
Ostolaiz 159.
v. tbn.
Echve Dev 422.
kota (V-m-gip, G)
Ref.:
A;
Elexp Berg
.
"Epilepsia; se dice hablando de animales, les ataca al salir a la luz, al sol"
A.
"
Irixai tta itte jakuela kotia ta; kotia iñ da akabau ta
"
Elexp Berg.
v. kotaren.
Etara bakanean, abelgorriai kota egiten zaie.
"[...] le ataca la epilepsia"
.
Ayerb EEs
1914, 212.
Erriak etzidan irakatsi nola sendatzen diran astanaparreria, estereangoa, kota [...] ta bularretikoa.
A EY IV 218.
2.
(Sal ap. VocPir
75
).
Gota (de líquido).
GOTA-BELAR
(kota belar G-goi ap. Arin AEF 1955, 110). Planta utilizada para combatir la artritis.