(S ap. A
; Dv (que cita a SP), H),
hantkor (SP, H).
Vanidoso, soberbio.
"Vain, arrogant"
SP.
"
Hantkorrez, par arrogance, par vanité"
Ib.
"
Hantkor, et mieux hankorra, qui a du penchant à l'orgueil, caractère orgueilleux, vaniteux"
H.
v. handikor.
Han superbioak eta hantkurrak [sic] ahalke suerte guziez kargatuko dira, eta abariziosak guziz pobrezia ondikozkoan hondatuko.
"Superbi omni confusione replebuntur"
.
SP Imit I 24, 4.
--Zaldunak, betoz bein zaldunak!, egiten dute oju. Badatoz. Buru ankorrak goi dituztela.
Ag EEs
1917, 213.