nekezia.
Tr. Documentado en autores suletinos y en Pouvreau.
(BN, S, R ap. A
; SP→vEys, Gèze, Dv (S), H (+ -kh-)).
Miseria, penuria, pobreza, necesidad; dificultad; penalidad, padecimiento.
"Gêne"
Gèze.
Bera (de quien pasa a PMuj) deduce erróneamente nekeze del ej. de Oihenart.
Hobe da nekezia ezi ez soberania.
Bela 32.
Auzilaria nekeziaren ezkutaria.
O Pr 58.
Nork ere erneki konsideratuko baitu bere pobrezia, nekhezia eta deus gutitasuna.
SP Imit III 22, 4 (Ip ezdeüstarzünaren eta aphaltarzünaren).
Besta hontan nola behar dügü iarraiki Jesüs Kristek egari dütian nekezier?
"Souffrances"
.
Bp II 20.
Bortxa ezazü hatsarrian zure enjogidüra, [...] beldürrez gida zitzan emeki emeki nekezia handiago batetara.
Mst I 11, 6 (SP gauza gaitzagoetara, Pi zailtasun).
Nahi izan da salbazalia sorthü eta bizi aphaltarzünian, gabezian, nekezian eta atsekabetan.
Ip Hil 95.
Sorthü delakoz gügatik / hain nekezia handitan.
UNLilia 13.
Erakaspenen ahalik eta hobekienik betetzerat entseatzen gira. Gure nekeziak baditugu, bainan ez heinez edo izariz kanpokoak.
Davant Othoizlari
43 (1965) 8.
Garraio eta komunikazio nekeziak ginituela gerlako ondar urte hartan.
Larre ArtzainE 143.
Bere amatze eta haur galtze batzuetan ukanak zituen nekezien ondotik.
Ib. 42.
v. tbn. Egiat 231.