mainatoki (-nh- Dv).
"
Mainhatoki, lieu où prende des bains en mer ou en rivière"
Dv.
v. BAINU-TOKI.
Azantz eme batekin zoazen iturri batzuek egiten zituzten asko lekutan mañha toki batzu bridioa bezen garbia eta arrasoak.
"Formaient en divers lieux des bains"
.
Dv RIEV
1931, 556.
Zoaz, garbi zaite Siloeko mainhatokian.
Dv Io 9, 7 (Lç ikhuzgarri, He mainho, LE balsa, Ol, Ker urtegi, Leon ur-aska, BiblE ur-putzu).